De koek was op voor het derde

Aan het einde van ons Latijn, de koek was op, het is mooi geweest. We kunnen veel zeggen over de laatste ronde, maar niet dat we onverdiend hebben verloren. Bord 1 en 8 verloren. Peter op 1 stond overweldigend maar koos een winstpoging die tot verlies leed. Het stoere van dit verhaal was wel dat hij zelf had gezien dat het niet werkte, maar ver boven die constatering stond. “Meer voor mannen”, u kent het wel. Ik prijs z’n doorzettingsvermogen maar betreur het verloren punt daar we in de analyse vrij snel verschillende winnende ideeën vonden. Ik kreeg 1. c4 en was dus out of book. 20 minuten later besloot ik toch maar  via 1. … Pf6 de Grünfeld erin te houden en uiteindelijk mijn toevlucht te zoeken in een de symmetrische opstelling. Voor mijn doen door mij verrassend doeltreffende zetten na een wat passieve opzet van mijn tegenstander brachten de computeranalyse op -2. Een wapenfeit waaraan ik net zoveel had als de observatie dat Marcel de Jeu, Adinda en zeker Ernst en Peter geweldig stonden. Mijn stellingsoordeel, mijn bord of een ander, is uitsluitend winnend zoals u weet. Ik ben wel vaak bereid water bij de wijn te doen wat betreft voor welke speler.

Ik stond dus gewonnen. Toch overzag ik een zet die ik eerder had voorkomen. Typisch op dit niveau. Alles zien maar niet alles onthouden. Ik moest berusten in zettenherhaling en bood remise aan. Daarna ging natuurlijk alles fout. Peter verloor, zoals gezegd. Marcel Wubben had al een remise gepakt, Ernst wikkelde af naar een onwinbaar paardeneindspel, Adinda leek een moeilijk stelling te moeten keepen (zo werd mij door omstanders verteld, ikzelf vond natuurlijk dat ze gewonnen stond) en dat lukte, maar meer dan keepen was het niet, Martin vond ik nog het slechtst staan, maar hijzelf zag in dat zijn tegenstander (de ratingkopman van Charlois Europoort 3) het ook niet makkelijk had en Martin wist een onderste-rij-probleem te misbruiken voor remise, Marcel de Jeu offerde in de opening een pion voor spel, goed spel, een prima partij waarbij waarschijnlijk net te weinig uit een goede stelling werd gehaald en Frans verloor helaas aan bord 8 van een meisje. Ja, u kunt van alles in uw hoofd halen bij het lezen van die laatste 9 woorden. Ik schrijf ze alleen op.

6 remises, 2 nullen. Een moegestreden LSG 3 sluit het seizoen 2014-2015 in mineur af. Lichtpuntjes? Er waren broodjes en het was er gezellig. Een oudgediende van Charlois Europoort kwam op bezoek om het eerste team aan te moedigen in hun strijd om het kampioenschap. Hij kwam er in de speelzaal achter dat die wedstrijd tegen LSG 1 centraal in Den Bosch gespeeld werd. Toch een prima gespreksonderwerp, getuige ook Jesus die op bord 1 rustig een kwartier met de man onder meer ook de verhalen uit de oude doos aanhoorde. Tijdens de partij dus. Ik wees ze er uiteindelijk toch maar op dat dit in het heetst van de strijd de concentratie niet ten goede komt. Mijn tegenstander koos voor een minder confronterende oplossing en pakte zijn oordoppen.

Het werd nog gezelliger toen bekend werd dat hun eerste had gewonnen van LSG 1. De champagne werd niet gedeeld, dat wil zeggen, ik heb niets gekregen. Of ik op hun kampioenschap en onze nederlaag zou hebben gedronken? Natuurlijk. Een echte sporter feliciteert zijn victor. De persoonlijke uitslagen:

Tekst: Quirinius van Dorp