19e HSG Open

In het weekend waarin de langste dag valt staat van 20 tot en met 22 juni de 19e editie van de HSG Open op het programma, waar ruim 300 deelnemers van de partij zijn.

Zelf zal ik voor de derde achtereenvolgende keer Hotel Lapershoek opzoeken om mijn partijen te schaken. Waar ik afgelopen twee edities kon kiezen uit de B- en de C-groep, wordt die keuze me deze keer niet moeilijk gemaakt. Ik mag het gaan bewijzen in de C-groep.

In Hilversum is er gestreden in vier groepen:

Hieronder mijn resultaten.

In het laatste bericht van de organisatie is duidelijk gemaakt dat er niet aangemeld hoeft te worden. Om 12 uur wordt het toernooi geopend en de indeling bekend gemaakt.

Ik hou ervan om comfortabel op tijd te zijn en rijdt even na tienen station Hilversum Sportpark binnen. Na een wandeling zoek ik het terras van het hotel op, waar de tafel vlot gevuld wordt met deelnemers die ik ken.

In de openingsronde mag ik het opnemen tegen Bert van Brussel. Een naam die ik me herinner van deelname aan de Kennemer Open, voordat de KNSB-competitie voor iedere schaker open gesteld werd.

Op wits 1.e4 besluit ik weer eens voor het Franse systeem te gaan, waarop 2.De2 volgt. Een zet waarmee je meteen goed in de partij zit, want de stelling moet grondig onderzocht worden.

In de openingsfase krijg ik een paard op e4, waarbij de stelling in balans is.

Na afruilen van het paard op e4 staan de dames tegenover elkaar.

Op 11.Ld3 geeft de huiscoach (Komodo) aan dat meteen ruilen het voordeel behoudt. Na 11…h6 12.0-0 Dxe4 13.Lxe4 Lc5 is de stelling in balans.

In het vervolg kan ik al mijn stukken bij het spel betrekken.

Hier is het van doorslaggevend belang dat het witte paard of een toren niet op steunveld d6 terecht komt.

Via de manoeuvre 18…Pxd4 19.cxd4 La4 20.Te1 Txd4 win ik een pion om daarna mijn torens te verdubbelen en de c-pion de vijfde rij te laten bereiken.

De stelling wordt verder vereenvoudigd en de zwarte pionnen op de damevleugel raken verbonden en gepasseerd.

In de volgende vijf ronden zal Bert 4½ punten binnenhalen.

Tussen de ronden is het goed vertoeven op het terras van het hotel en doen de asian bimi soep en gemberthee zich goed smaken.

In de tweede ronde mag ik het met de witte formatie opnemen tegen Ricardo Heins, die eind vorige maand tweede werd in de C-groep tijdens de Open Kampioenschappen van Utrecht.

Na tien zetten krijg ik een paard op e5.

Ik slaag erin mijn stukken over de koningsvleugel elkaar ondersteunend op te stellen.

In de strijd die volgt wordt een zwarte pion verovert, waarna het opgegeven moment ‘staat’ op de koningsvleugel. Tijd om aan een pionnenopmars te beginnen.

Vijf zetten later staan er twee verbonden, gepasseerde vrijpionnen op de vijfde rij.

Mijn toren bereikt de zevende rij en bereid het matzetten van de koning voor.

Via 44…Dc3 45.Dxf5 Dd4 46.Dxh7 beëindigd mat de partij.

Met 2 uit 2 doorsta ik een rendabel eerste toernooidagje. En kan met een goed gevoel huiswaarts reizen.

Zaterdagochtend houdt ik hetzelfde reisschema aan zoals ik vrijdag deed. Na het verlaten van de trein maak ik eerst een uitgebreidere wandeling door Park Laapersveld. Waar weinig verdwaalrisico is.

Na de wandeling zoek ik mijn plekje onder de parasol. Ik heb de zaterdagkrant van het NRC bij me, maar van het lezen komt deze zaterdag nog niets, want de tafel raakt weer vlot vol.

Zaterdagmiddag mag ik weer met de witte formatie aantreden tegen Liam Doevendans uit Volendam, die zich in de kleuren van het naar de eredivisie gepromoveerde voetbalteam presenteert. Doch hij maakt duidelijk dat het een shirtje is van het Nederlands voetbalelftal.

Vooraf aan de ronde mocht hij een prijs in ontvangst nemen, vanwege de snelste overwinning in de C-groep tijdens de 2e ronde. Hierbij wordt naar het zettenaantal gekeken. Niet naar het aantal minuten dat de partij duurde.

Er komt een prachtige stelling op het bord. In wat Komodo de Trompowsky Aanval noemt heeft zwart zojuist zijn pion naar e5 verplaatst, wanneer de stelling met mijn paardzet naar d2 volledig in balans is.

Na 8…0-0 9.Dc2 Te8 10.fxe5 dxe5 11.Pe4 staat er een stelling op het bord, waarvan thuis duidelijk wordt dat ik die onvoldoende grondig heb geanalyseerd.

In de zettenreeks die volgt heb ik wel naar Pxf6+ gekeken, doch de uitvoering daarvan nagelaten.

De dreiging van Pxd4 ging nu tot mij doordringen, maar het was al te laat. Er gaan twee van mijn pionnen vanaf de zijlijn verder toekijken.

Er volgt nog een derde pion, omdat zo snel mogelijk een toren op de zevende rij krijgen me nog een tegenkans lijkt te geven. Maar Liam maakt geen fout. Na zijn twintigste zet feliciteer ik hem.

Voor de derde speeldag staat de wekker alvast op 5.00 uur om met de trein van kwart voor zeven veilig op tijd station Hilversum Sportpark binnen te kunnen rijden, dus ik blijf niet hangen in of rond het hotel en ga meteen naar het station.

De treinreis verloopt vlot naar advies van NS-reisplanner via Almere Centraal, ondanks koperdiefstal op het traject Weesp-Almere. Waarna ik via een lusje om park Laapersveld meteen koers naar de speelzaal zet.

Ik mag het met de zwarte stukken opnemen tegen Sam van Gemert, maar bij het aanzetten van de klokken is hij er nog niet. Na een klein half uurtje komt Joost Jansen me melden dat Sam heeft gebeld om te laten weten dat hij de uitgang van zijn bed niet op tijd heeft kunnen vinden en dat hij het niet meer op tijd gaat redden.

Gert Vogel staat ingedeeld tegen een tegenstander die zich ziek gemeld heeft, waardoor er een herindeling uitgevoerd wordt. Zo kan er alsnog gespeeld worden.

Via het London-systeem staat wit na 8 zetten iets beter als zijn paard op e5 staat.

Na afwisselend beter staan voor beide formaties heeft de witte formatie lang gerokeerd en kan mijn witteveldenloper eindelijk ontwikkeld gaan worden.

Wit besluit op e4 af te ruilen om daarmee aanvankelijk een pion te winnen, maar na 20…Lb7 21.Pc6 Lxc6 22.Dxc6 Tec8 23.Df3 kan ik voorbereidingen treffen om op zijn minst de pion terug te vorderen.

Na 23…b4 24.Td3 bxc3 25.Txc3 Dd6 26.De3 Txc3 27.bxc3 Da3+ 28.Kb1 Tb8 is er zicht op mat-in-één dat de partij beëindigd.

Waarmee de score op 3½ punten komt, nadat de partij zo’n twee uur geduurd heeft.

Met de slotronde om kwart over twee op het programma ga ik de tussenliggende tijd vooral ontspannen en weer gemberthee en aziatische bimisoep nuttigen. Waarbij het weer goed vertoeven is op het terras van hotel Lapershoek.

In de laatste ronde mag ik met de witte formatie tegen Mustafa Mamous schaken. In de ochtend heb ik gezien dat hij niet veel problemen had om mijn opponent uit de derde ronde te verslaan. Ik ben dus gewaarschuwd.

Voordat de ronde begint wordt me duidelijk gemaakt dat mijn partij in de vijfde ronde met 28 zetten de snelste overwinning is in de C-groep. Het levert een kortingsvoucher op voor Schaakopening Essenties.

De partij zal een echte finale strijd gaan worden. Na zeven zetten van beide formaties sta ik voor een belangrijke keuze.

Ik laat tot mij doordringen dat …Dh4 eraan zit te komen. Rustig laten bezinken en analyseren. Zie dat mijn paard op tijd op f3 staat om de zwarte formatie af te stoppen. En er komt een herinnering naar boven dat ik deze constructie een jaar of 7, 8 geleden wel eens gezien heb bij een DD-er. Waarna de partij nog lang duurde. En realiseer: ik moet het gewoon durven en erop vertrouwen dat ik de juiste voortzettingen weet te vinden. Zo staat twee zetten later de volgende stelling op het bord.

Na 10.g3 Pxg3 11.Pf3 Dh6 12.Tg1 staat het als volgt.

Het lukt me mijn stukkenformatie compact te houden en zwarteveldenloper te activeren, maar dan komt er ook een tweede zwarte paard op mijn vierde rij.

Hier kom ik tot de conclusie dat mijn beste kansen liggen in beide paarden van het bord ten koste van de kwaliteit. Om zo kans te vinden een pionnenopmars voor te bereiden.

20.Lxe4 dxe4 21.Txg4 fxg4 22.Dg2.

Na het vervolg 22…Lxg5 23.hxg5 Dh3 24.Kf2 Df3+ 25.Dxf3 gxf3 heeft zwart wel een gedekte, gepasseerde vrijpion, maar ik kan mijn loper gaan ontwikkelen en met de toren op g1 voorlopig afbrokkelen van mijn pionnenketen op de koningsvleugel voorkomen.

Er volgt: 26.Lb4 Td8 27.c4 Kf7 28.a4 h6 29.Tg1

Mijn kansen om een toren op de 5e en wellicht de 7e rij te krijgen nemen toe na 29…a6 30.La5 Td7 31.Lc3 b5 32.b3 bxa4 33.b4

Na 33…Tb7 34.g6+ Ke7 kan mijn toren zich ontwikkelen naar a5, waarna de zwarte formatie besluit de kwaliteit terug te geven.

Hier voel ik dat mijn kansen gaan komen. Met veel kwetsbare pionnen voor zwart. In het denken blijf ik kalm, maar mijn handschrift op het notatieformulier wordt er niet duidelijker op.

Er volgt 39.Txa6 Tb2+ 40.Kf2 Te2 41.Ta7+ Ke8 42.Txg7 Kf8 43.Th7 Th2.

Na 44.Tc7 Tg2 45.Tc6 Txg6 besef ik dat de buit nu echt een kwestie van goed afmaken is. Ik kan gaan werken aan drie verbonden, gepasseerde vrijpionnen.

Met het spelen van 46.f5 Tf6 47.fxe6 Ke7 48.d5 h5 49.c5 h4 zijn de pionnen er klaar voor en kan de h-pion op tijd tegengehouden worden.

Via 50.Tc7+ Ke8 51.Th7 Kd8 52.e7+ Ke8 53.d6 Te6 54.Txh4 Kd7 55.Th8 zijn we weer een flinke stap verder.

Met 55…Txe7 56.dxe7 Kxe7 ondertekent Mustafa zijn capitulatie.

Ik kom op 4½ punten en kom te weten dat Mustafa al 4 punten had. Met de remise op bord 1 en daarmee koploper Jim de Wit op 5 punten is duidelijk dat Mustafa nog gelijk had kunnen komen. Onze partij werd dan ook goed gevolgd.

Arbiter Joost Jansen laat de scores zien en weten dat ik sowieso in de prijzen val. Ook mijn tegenstander komt met zijn vier punten als nummer zes in de prijzen.

Thuis bij invoeren wordt duidelijk dat mijn stelling langs de afgrond is gegaan. Dat hoort bij de strijd, waarbij je blijft geloven in kansen.